ArchiveDecember 2019

                                     ஊபர்...

                                   எதிர்பாராதது...

                               எக்ஸ் தந்த நேர்காணல்...

மோசமான விடைபெறுதல்     லாரி டேவிட் [சமீபத்தில் இந்தக் குறிப்பை ஆங்கிலத்தில் படித்தேன். மொழிபெயர்க்கவேண்டும் என்று தோன்றியது. ஆனால் இது நேரடியான வார்த்தைக்கு வார்த்தை மொழிபெயர்ப்பு அல்ல. தழுவல் என்று வேண்டுமானால் வைத்துக்கொள்ளலாம். எழுத்து எழுத்து என்று சொல்கிறோமே. இதுதான் எழுத்து. இலக்கியம் என்றும் சொல்லலாம். – அ.முத்துலிங்கம் ] 1942ம் ஆண்டு, ஜூன் 25. நான் போருக்குப் புறப்பட்ட நாள்...

இரண்டு டொலர் அ.முத்துலிங்கம் வரிசை தொடங்கிய இடமும் முடிந்த இடமும் ஒன்று. நம்பர் 498 பஸ்சுக்கு நான் மட்டுமே தனியாக  காத்து நின்றேன். சாம்பல் நிறப் பகல்.   தற்காலிகமாக நான் தங்கியிருந்த இடம்  மோசமானது. பஸ் வுட்வார்ட் அவென்யூ வழியாகப் போகும்போது  ஏமாற்றுக்காரப் பேர்வழிகள் எல்லாம் ஏறுவார்கள், இறங்குவார்கள்.  அதையெல்லாம் பார்த்தால் முடியுமா? கோப்பை கழுவும் வேலையிலும்...

                                              இரண்டு சம்பவங்கள்...

தோணித்து, அழுதேன் அ.முத்துலிங்கம் சில வேளைகளில் அப்படித்தான். மனம் நிலை கொள்ளாது அலையும். காரணம் இல்லாமல் அழத் தோன்றும். அப்படி பல தடவை நடந்திருக்கிறது. வாழ்க்கையில் எத்தனை சம்பவங்களைப் பார்க்கிறோம். ஆனால் சிலதான் மனதில் நிற்கின்றன. எத்தனை கவிதைகள் படிக்கிறோம். படிக்கும்போது சுவையாக இருக்கின்றன. ஆனால் புத்தகத்தை மூடியவுடன் அவை மறந்துவிடுகின்றன, சில நிற்கின்றன. சில கவிதைகள் மட்டும் ஏன் தங்கின என்ற...

                                    எடிசன் 1891...

                    அன்றன்றைக்கு உரிய அப்பம்                     அ.முத்துலிங்கம்        ...

                                           தங்கத் தாம்பாளம்...